Palestijnse jeugd getraumatiseerd

Silwan en Al-Isawiya zijn de twee wijken in Oost-Jeruzalem die het meest te lijden hebben onder de verwoesting van huizen en onder de nachtelijke invallen van het Israëlische leger waarbij kinderen worden gearresteerd.  Zes weken geleden werden we gewantrouwd in deze wijken, nu zijn de bewoners blij met onze komst. 

Vroeger waren Silwan en Al-Isawiya dorpen bij Jeruzalem, nu wijken in Oost-Jeruzalem.   'Al-Isawiya' betekent zoiets als: ''t dorp van Jezus' (Isa is Jezus in de koran) omdat Jezus zich hier kon verbergen toen hij gezocht werd in Jeruzalem.  We lopen door Al-Isawiya , door onze actieve aanwezigheid dragen we bij aan toegang tot onderwijs. Een auto stopt, een man stapt uit, bedankt ons, heet ons welkom, stelt zich voor en nodigt ons uit bij een bijeenkomst.  Hij is opticien en lid van de vereniging van ouders van schoolkinderen in Al-Isawiya.  We nemen de uitnodiging aan en betreden twee uur later het gemeenschapscentrum.  Aanwezig zijn twee Palestijnse vrouwen, zes Palestijnse mannen, tien Israëlische vrouwen en vier Israëlische mannen.  Één van de twee Palestijnse vrouwen kennen we als het hoofd van de meisjesschool.  Sommige van de tien Israëlische vrouwen zijn uit Tel Aviv gekomen.  Één van de vrouwen is advocate en een andere is hoogleraar.  De bijeenkomst is in het Hebreeuws.  De Palestijnse opticien die ons heeft uitgenodigd, vertaalt voor ons af en toe het Hebreeuws in het Engels. 

De Palestijnen vertellen dat de politie kinderen volgt op weg naar school en van school naar huis, en dat 's nachts huizen worden binnengevallen door veertig à vijftig soldaten om kinderen van tien à twaalf jaar te arresteren.  "Waarom?  En waarom 's nachts?  De soldaten komen hier 's nachts oefenen."  Kinderen worden geslagen in politie- en legervoertuigen.  Steeds meer kinderen zijn getraumatiseerd. 

Het Hoofd van de school voor bijna 800 meisjes vertelt over toename van leerlingen met psychische problemen en agressief gedrag.  "Sinds vier jaar probeert Israël ons te dwingen, Palestijns onderwijs te vervangen door Israëlisch onderwijs.  Sinds 1967 betalen we veel belasting, maar we krijgen er niets voor terug: geen gezondheidszorg, geen toestemming om huizen te bouwen, integendeel “

De meeste kinderen met psychische problemen hebben meegemaakt dat bij zonsopgang hun huis werd omsingeld door ongeveer tweehonderd Israëlische soldaten en na tien minuten tijd om spullen uit huis te halen, verwoest door bulldozers.  Dit gebeurt dagelijks in Jeruzalem. 

Op muren van huizen heeft een zekere Susan uit Californië ogen in groene gezichten geschilderd die het verdriet van Silwan uitdrukken (foto)