Paradijselijk

Met het Jerusalem team, Adrian, Carl Joyce, Katie en ik bezoeken we het dorpje Nabi Samwil (vertaling: Profeet Samuel) op een steile heuvel in bezet gebied ten noorden van Jeruzalem.  Op de top van de heuvel staat een moskee uit de achttiende eeuw.  In een ondergrondse kamer zou het graf van Samuel zijn.  In de ondergrondse kamer is nu een kleine synagoge.  Alle huizen rondom de moskee zijn gesloopt door het Israëlische leger.  De verdreven bewoners en hun schapen en geiten verblijven nu onder plastic zeilen en golfplaten op de berghelling.  Regelmatig wordt ook hier een en ander gesloopt.  Een speeltuintje voor de kinderen hebben de bewoners zelf moeten neerhalen.  De bewoners mogen Jeruzalem niet zonder pasje bezoeken omdat ze in bezet gebied wonen. Doordat de bijna tien meter hoge  en zevenhonderd kilometer lange Scheidingsmuur soms dwars door Palestijnse dorpen en gemeenschappen heen diep in het Palestijnse land is gebouwd, zijn de bewoners ook afgesneden van de rest van de Westelijke Jordaanoever. 

Een vriendelijke boer serveert ons, gezeten onder een zeil, koffie in mooie kopjes.  Nadat we ons de voortreffelijke Arabische koffie hebben laten smaken, lopen we met boeren, vrouwen en kinderen naar de olijfboomgaarden op de berghelling.  Het is oogsttijd. Het is de bedoeling dat onze internationale aanwezigheid de kolonisten ervan weerhoudt, de boeren, vrouwen en kinderen lastig te vallen en te beletten hun olijven te oogsten. Wij helpen natuurlijk ook zelf mee. De omgeving is paradijselijk is, met mooie olijf- en andere bomen, schapen, geiten en een ezel.  De lucht is half blauw, half bewolkt, de zon is lekker warm.  Onder de olijfbomen worden zeilen gespreid, waarop de olijven vallen die geplukt worden.  Op ladders die ze tegen de takken aan zetten, plukken de boeren de olijven waar de vrouwen en wij niet bij kunnen.

Vanaf het dak van de moskee zitten kolonisten van boven gelegen nederzettingen naar ons te kijken.  Vlakbij ons is 'de grot van Samuel'.  Een kolonist wil vandaag, op sabbat, naakt afdalen in het water in de grot.  Maar plotseling komt er een Israëlische politieauto aangescheurd met zwaailicht aan en één agent erin.  Deze verbiedt de kolonist te baden in de grot en zich uit te kleden in bijzijn van Palestijnse vrouwen.  Vanaf de berghelling zijn we omsingeld door Israëlische nederzettingen op de heuvels rondom.  De wind die tegen de berghelling opwaait, dwingt ons de zeilen waarop we de olijven opvangen en verzamelen, goed vast te leggen met stenen.  Het is oergezellig in de olijfboomgaarden met boeren, vrouwen, kinderen, schapen, geiten en een ezel.  Ze noemen mij Aboe Joen, vader van Joen, zoals hier iedere man vader van zijn zoon genoemd wordt, en iedere vrouw moeder van haar zoon.  Dus Hanna zou Oem Joen genoemd worden, moeder van Joen . Om half twee staat er onverwachts op een kleed in de schaduw van een olijfboom een voortreffelijk diner klaar.  Samen met de boeren, vrouwen en kinderen genieten we ervan en van de gezelligheid en gastvrijheid